ChatGPT-4: според драфт за „Прв раскршен сонет“, 2 песни

Скршена, разодена, во мрак траектор,
Се делиме како судоку зборовни,
Последниот слог на нашиот романтичен вектор,
Се чувствува ако губење на интимни моменти.

Вештината и умешноста се преплетени,
На пиедесталот на нашата приказна,
Ниту еден камен не е оставен непремен,
Додека се губевме в оваа нежна вечна игра.

Словата се римуваат како наши срца,
И пораката што ја праќаме е љубов,
Скокнуваме низ трње и грмушки корови,
Со Истол Улчар, секогаш во нашата мисла остануваме!

-   -   -

По патеката на времето тешко води,
Срцето мое како витка лодка плови.
Се руши мракот, но светлата вистина тајнствена,
Сѐ во бескрајното крепне, љубовта вечна.

Сонцето изгрева и просветлува светот,
Сѐ во моментот на безбројни секојдневни молитви.
Во светлината, допирот на твоите очи,
Одвежува ме во сонот на безкрајни мисли.

Иако темината може да го окупи нашето бреме,
Светлината внатре во нас ја прави сета разлика.
Скапоцени сме како драгоценост, секоја инчинка,
Сѐ во нашиот судбински траектор е вечна магија.