ЧЕТВРТИ РАСКРШЕН СОНЕТ

според Иван Вртев

Ентитетот, в непознат времепростор, збунет, се буди:
„Како ударон смртоносен го преживеав?
Си бие ли со мене судбава шега?!“

Тогаш дозна оти тело нема,
ами е само свест в етер -
ко лик од евтина
фантастична
сказна.

„Казна
драматична!“ -
кога се сети на
факт што бил скот, па и бетер:
член на секаква злосторна шема.

Сега маката на секој жив го жега:
„Не само на мои жртви бол им доживеав...“

Наместо човечки да умре, вечно ќе му се суди!