ChatGPT-4: според драфт за „Седми раскршен сонет“

МЕСЕЧИНАТА СИ ЖМУРИ

Месечината тивко го бара својот пат,
Крадејќи се низ облаците, притаена като рат.
Лулушка го срцето што во тишина зборува,
Сè што остана невеличено, сега ѝ принадлежи.

Темните алеји тајни чуваат длабоки,
Тивко шепоти од древата, што во ветерот ѝ роки.
Се чува песната на ноќта, која далеку одекнува,
Прекрасна мелодија, која вечноста ѝ шепне.

Сенките танцуваат на ритмот на ѕвездите,
Магијата на ноќта, во секој момент се скрие.
На крововите, мацките со лисјата играат,
Додека сонливи очи, месечината ги следи.

Мирот на ноќта во секој звук се прелива,
И сè додека светот под неа тихо заспива.