Не сносам одговорност ако на читателот му се пријаде.
Во устата ставам
топло меко парче
солен пилешки батак.
Додека кротко го ситнам
со моите немиени заби,
го полевам со ладна кока-кола.
Обожавам кога ми го сече грлото.
На парчето месо
му се придружуваат
неколку паршиња
пржен компир.
Целата храна сега
безгрижно се капе
во мојата плунка,
а мојот јазик за
нив е чамец кој
нежно ги лула.
И оддендаш,
пропаѓаат во дупка,
од која продолжуваат
низ разни тунели
во кои ја губат својата форма,
и се претвараат во
најразлични поими од биологијата.
No comments:
Post a Comment