Времето беше ненормално сончево - како во американсите серии.
Во позадина се слушаше чудната песна на ќелавата пејачка
придружна од звуците на богатиот уличен свирач.
Трите грации, во исто време, орално го задоволуваа Јупитер.
Истата ситуацијата и кај Сафо и Синтија Никсон.
Прво едната,
па другата...
Пинокио очајно плчеше поради фактот дека Ѓепето не се сетил да му изделка
полов орган.
Утнапиштим водеше љубовен однос со Кербер, додека секоја змија од неговата
глава го ставаше својот јазик во устата на некоја од останатите.
Халк, иако беше во состојба како би требало да е бесе, радосен си играше со
своето морско прасе.
Еминем го шеташе својот мртов ротвајлер со исечена глава, која не престанува
да лае.*
Нил Армстронг цинично му го покажуваше средниот прст на Калигула.
Волверин се мачеше да си ја потрпе главата на својата тупаница.
Курт Кобејн, ја напушти расправата меѓу Буковски и Џорџ Карлин
околу тоа кој повеќе преку пцуење ги смеел луѓето,
и мртов, сериозен велеше дека е многу јако да се самоубиеш, и дека
требало сите тоа да го пробаме.
Едвард Кулен сакаше да си направи лузна на челото, ама не му успеа.
Потоа се прекрсти во Багинс,
за на крај да почне да мфата со црвен двоен лајт-сербер.
И покрај сè, не успеа да ја придобие машката публика.
Годо пристигнуваше на вистинскиот погреб на Број Еден.
Загор и Јода играа твист на површината од Сребреното езеро,
додека Исус љобоморно се обидуваше да го тргне погледот од нив, зашто Он
знаеше само да оди по вода.
Тогаш Он отиде да претвора изџвакани мастики во презевативи за Евреите,
и така, занесен, не го слушна плачот на кутриот слепец Хомер кој сакаше да
прогледа и да ја запише песнава
и со тоа да им покаже на сите руски писатели
дека сите нивни тупаџиски описи се залудни,
зашто тој, Хомер, е човекот кој го измислил дрвењето.
* - Обработени и преведни стихови од песната „Marshall Mathers“ на Еминем
No comments:
Post a Comment