Стапалките над тло ѝ лебдат,
листовите ѝ мрморат манифест,
колената ѝ се тркалаат околу самите себе,
а бедрата бликаат нескротлив пламен.
Трудна е со јајца во облик на зглоб,
пупките ѝ лачат немушти слогани;
ѝ се наежува кожата ко иглолисна гранка,
штом зад градите жарта ѝ згасне.
Може вратот насекаде да го вивне,
исполнети партитури ѝ се гласните жици,
во очите чува и нектар и мед
и со главата го удира тлото на небото.
No comments:
Post a Comment