Варава е насекаде, а пак е за никаде -
би сакал да е таму каде мудрости не бликале
Вратот му е камен сè уште неизладен;
широко му раме, а во ноезете е издаден.
Времето го краде за во сласти да се искапе.
Трага од милост најде, со с'клет од себе изваден.
Рака за благо даде. Прашаш - зошто? Ќизнае...
Раатот му чмае в ќош, ептен изгњавен,
а благото ќе стане бриош, та побргу да се изеде!
No comments:
Post a Comment