НИЕ СМЕ

архетипи на ликови во n-чинка,
недифинирани ко кроки на дилетантски драматург.
Суфлерот ни ги знае сите реплики,
а ние како првпат да ги гледаме.
Слепо повторуваме по него,
без приговор дали кажаното
е соодветно на оној кого го глумиме.

Ние сме неправилни режисерски насоки
и кичаста декорација на сценографијата.
Неопходните реквизите ги заборавивме в гардероба
зад сцената без паркет.

Ние сме театар во изградба
со 30 нови вработувања
и со анонимна директорка,
чија струка никако нема врска со културата,
ами со политикологијата или со економијата.

Ние сме куклена претстава,
чиј вентриликвист умрел
со дланките во нашите грбови или чмареви.