Ми текнува пред години кога бевме мали:
сањавме за полни спортски ил' концертни сали -
враќања на бис или погодени пенали,
букети за подарок и историски анали.
Ми текнува ко мали кога не знаевме за битки,
кога посакувавме само глутници и китки
да нѐ спасат и бранат нас што сме здрави и витки
од лоша судба и подмолни удари плитки.
Мислевме сме доблесни и заслужуваме радост,
поленот да нѐ чисти од секаква гадост.
Но, надежите испарија штом напуштивме младост
и станавме свесни за нашиот грешки нанос.
Сега ретко кој би посакал да нѐ разгали
и да проба да ги процвета нашите души ситни.
Стрмоглаво си трчаме кон сопствената старост,
итајќи кон времиња што се сѐ повеќе банални.
Генерал Војна (автор: Магнус)
11/09/2023
ЦВЕЌЕ
10/09/2023
08/09/2023
Subscribe to:
Posts (Atom)